词典
童孩的意思
童孩
拼音tóng hái
注音ㄊㄨㄥˊ ㄏㄞˊ
词语解释
童孩[ tóng hái ]
⒈ 幼小。
引证解释
⒈ 幼小。
引唐 苏颋 《蜀城哭台州乐安少府》诗：“师儒昔训奬，仲季时童孩。”
明 方孝孺 《茹茶斋记》：“若予者，眇在童孩之中，而尊亲顿已凋逝。”
相关词语
- yín tóng嚚童
- wǔ tóng武童
- yīng hái孾孩
- wǎn tóng宛童
- wǔ tóng shēng武童生
- tóng zhǐ líng童芷苓
- zhuān tóng颛童
- zǐ tóng梓童
- zhī tóng芝童
- zhāi tóng斋童
- zhōng tóng终童
- zhòng tóng重童
- zǐ tóng子童
- zhì tóng稚童
- wǔ chǐ tóng zǐ五尺童子
- wǔ chǐ zhī tóng五尺之童
- bì tóng嬖童
- chèn tóng龀童
- jú tóng橘童
- luán tóng娈童
- míng tóng冥童
- qí tóng耆童
- qiáo tóng樵童
- tiáo tóng髫童
- xiá zhì xùn tóng狎雉驯童
- xī tóng奚童
- yā tóng丫童
- yāo tóng妖童
- yáng tóng阳童
- yě tóng野童